Lufta tregtare ka tërhequr aq shumë antipati evropiane (dhe globale) ndaj Trump-it, saqë shumë prej tyre po kërkojnë këdo që mund t’i japë një mësim “bullizuesit” amerikan. Në këtë klimë, është normale të hasësh evropianë të të gjitha shtresave politike që ëndërrojnë për një koalicion të madh (Evropë, Kinë, Japoni, Kanada, Meksikë) të aftë për të gjunjëzuar Shtetet e Bashkuara.
Ka nga ata që shpresojnë se Xi Jinping do t’i japë homologut të tij amerikan një mësim të mirë. Edhe pse e kuptueshme, klima emocionale rrezikon të na bëjë të humbasim ekuilibrin e vërtetë të fuqisë. Tundimi për të gabuar dëshirat e dikujt me realitetin është i parezistueshëm. Në këtë kontekst, është interesante se disa mësime për realizëm, pragmatizëm dhe kthjelltësi vijnë nga Pekini. Jo nga propaganda zyrtare e Xi Jinping, e cila padyshim duhet të kullojë siguri dhe të rrënjosë besimin në fitoren përfundimtare. Por mjafton të shikohet në rrethinat e Xi-t, mes ekspertëve pranë regjimit, për të gjetur zëra më të larmishëm, një sërë analizash pluraliste, duke përfshirë disa pozicione të shqetësuara dhe shumë jotriumfaliste.
Unë ju sugjeroj të lexoni këtë përmbledhje të shkurtër nga një vëzhgues autoritar, Paddy Stephens, në buletinin Sinification. Këtu është rishikimi i tij i reagimeve të Kinës ndaj tarifave të Trump:
“Përgjigja zyrtare e Pekinit ka qenë e prerë dhe e ashpër. Të martën, Ministria e Tregtisë tha se Kina “do të luftojë deri në fund.” Në një postim në X, zëdhënësja e Ministrisë së Jashtme Mao Ning tha se “ne nuk do të tërhiqemi”, duke e shoqëruar mesazhin me një video historike të Mao Ce Dunit, në të cilën themeluesi i Republikës Popullore u zotua të vazhdojë të luftojë në Luftën Koreane (1950-53 për aq kohë sa të jetë e nevojshme).
Presidenti Xi theksoi fuqinë e Kinës: ekonomia e vendit – “një det i madh, jo një pellg i vogël” – do t’i rezistojë erërave dhe stuhive të forta. Ndërsa zyrtarët pranojnë se tarifat e SHBA-së do të jenë të dhimbshme, ata përpiqen të sigurojnë se, për të përdorur imazhin e zgjedhur nga People’s Daily, “qielli nuk do të bjerë”.
Komentet kineze në internet janë më shqetësuese. Çmimet e produkteve bujqësore si soja, nga të cilat Shtetet e Bashkuara janë eksportuesi kryesor botëror, pritet të rriten. Edhe markat e njohura amerikane do të bëhen më të shtrenjta në Kinë. Megjithatë, për disa, ekziston një rresht i argjendtë: një mundësi për konsumatorët dhe bizneset kineze për të blerë dhe shitur produkte vendase.
Disa studiues dhe analistë kinezë shohin përfitime të mëtejshme në kaosin tarifor, duke e parë atë si një mundësi për ta kthyer presionin amerikan në një stimul për të rritur kërkesën e brendshme shumë të dëshiruar të vendit.
Eksperti i gjysmëpërçuesve Gu Ëenjun beson se pavarësisht disa ndërprerjeve në afat të shkurtër, tarifat do të përshpejtojnë de-amerikanizimin e zinxhirëve të furnizimit të çipave të Kinës dhe do të stimulojnë më tej bumin në industrinë e gjysmëpërçuesve të Kinës.
Të tjerët, në vend të kësaj adoptojnë një ton shumë më të errët. Shkencëtari politik Zheng Yongnian nuk pajtohet me mediat perëndimore si “The Economist”, as me disa përdorues kinezë të mediave sociale, të cilët pretendojnë se Trump po e bën Kinën sërish të madhe (“Making China Great Again” – MCGA). Ai nënvizon dëmin që do të shkaktojnë tarifat dhe rëndësinë e një reagimi të bazuar në të menduarit strategjik afatgjatë.
Teza pas këtij argumenti “MCGA” është se tarifat e Trump do të krijojnë një pykë midis Amerikës dhe partnerëve të saj në Azi dhe Evropë, duke i sjellë ata më afër Kinës. Gu sheh një mundësi për të përqendruar zinxhirët e furnizimit të teknologjisë rreth një blloku hipotetik me tarifa të ulëta që përfshin BE-në, Kinën, Korenë e Jugut dhe Japoninë. Të tjerët, si Jin Canrong – një ish-studiues i marrëdhënieve ndërkombëtare – janë shumë skeptikë: ndikimi global i Shteteve të Bashkuara mbetet i pakrahasueshëm dhe shumë pak vende duket se janë të gatshme t’i rezistojnë.
Luo Zhiheng, një ekonomist i ri, në zhvillimin e sektorit privat, vëren se forcimi i lidhjeve tregtare midis Kinës dhe pjesës tjetër të botës rrezikon të shkaktojë një reagim nëse tregjet e tjera goditen nga një rritje e eksporteve kineze.
Mes trazirave të tregut, disa analistë po mendojnë për lëvizjet e ardhshme të Trump. Çfarë do të pasojë pas luftës tregtare? Paralelet historike të tërhequra me luftërat tregtare gjatë Depresionit të Madh ofrojnë një përgjigje alarmante. Zheng, megjithatë, beson se konflikti me Shtetet e Bashkuara “nuk duhet të jetë i frikshëm”. Sipas tij, ka më shumë gjasa të përshpejtojë rënien amerikane sesa atë kineze. /“Corriere Della Sera”