Ndërsa eksplorimi i hapësirës së thellë po përparon me shpejtësi, NASA po përballet me një nga sfidat më të ndjeshme dhe komplekse të misioneve afatgjata: trajtimin e rasteve të vdekjeve të astronautëve në hapësirë. Misionet e ardhshme drejt destinacioneve si Marsi dhe Hëna do të zgjasin më shumë dhe nuk do të lejojnë kthimin e shpejtë në Tokë, duke e bërë të domosdoshëm krijimin e protokolleve të posaçme për menaxhimin e trupave në kushte hapësinore.
Agjencia hapësinore amerikane po zhvillon plane të detajuara që garantojnë respektimin e dinjitetit njerëzor dhe sigurinë teknike e shëndetësore të misionit në tërësi. Këto protokolle parashikojnë përdorimin e enëve të posaçme – të ngjashme me qeset ushtarake për trupat, por të modifikuara për hapësirë – të cilat janë të pajisura me sisteme për ftohje, filtrim aromash dhe absorbim lagështie. Këto masa synojnë ruajtjen e trupit në kushte të qëndrueshme deri në mundësinë e kthimit në Tokë.
Në Stacionin Ndërkombëtar të Hapësirës, trupi i një astronauti do të ruhej në një modul jo të presionuar, ku mungon atmosfera, për të minimizuar rrezikun e ndotjes dhe për të mundësuar ruajtjen për periudha të gjata. Vetëm pas krijimit të kushteve optimale për riatdhesim, trupi do të kthehej në Tokë për trajtimin e mëtejshëm sipas rregullave dhe ceremonive përkatëse.
Sipas patologut amerikan Peter Cummings, deri më sot nuk është shënuar asnjë rast vdekjeje natyrore në hapësirë. Të gjitha incidentet kanë qenë të lidhura me aksidente ose rrethana të jashtëzakonshme, gjë që reflekton rreziqet ekstreme që lidhen me udhëtimet jashtë planetit.
Me rritjen e ambicieve për misione të gjatë dhe më të komplikuara, siç janë ato drejt Marsit, çështja e vdekjes në hapësirë nuk është më një hipotezë, por një realitet që duhet të menaxhohet. NASA dhe komuniteti shkencor global janë të angazhuar për të përgatitur zgjidhje të qëndrueshme dhe njerëzore, duke u kujdesur që çdo astronaut të nderohet, pavarësisht nga rrethanat apo largësia nga shtëpia.