Ushtria e Sirisë hyri në një fortesë të komunitetit Druze në jug të vendit të martën, tha qeveria, duke ringjallur frikën e sulmeve kundër pakicave dhe duke shkaktuar sulme të reja izraelite ndaj forcave të dërguara nga Damasku.
Përleshjet shpërthyen gjatë fundjavës midis forcave Druze dhe fiseve beduine në qytetin jugor të Suwayda-s, duke lënë 30 të vdekur dhe dhjetëra të tjerë të plagosur. Dhuna shkaktoi një ndërhyrje nga qeveria siriane, e cila humbi tetëmbëdhjetë ushtarë të saj në përleshje, transmeton Telegrafi.
Forcat islamiste aleate me qeverinë siriane iu bashkuan luftimeve këtë javë, duke rritur shqetësimin midis Druze-ve dhe duke bërë që një figurë kyçe e komunitetit të thërrasë për mbrojtje ndërkombëtare.
Izraeli, i cili është zotuar të mbrojë Druze-të në Siri, nisi sulme të reja kundër forcave qeveritare siriane që përparojnë drejt Suwayda-s dhe u zotua të vazhdojë sulmet për të mbrojtur grupin.
Ministria e Jashtme siriane tha se disa civilë dhe anëtarë të forcave të sigurisë u vranë në sulme, por nuk dha shifra specifike. Në një deklaratë, ministria dënoi sulmet izraelite, duke i quajtur ato “një shkelje të hapur të sovranitetit të Republikës Arabe Siriane” dhe “një shembull të dënueshëm të agresionit të vazhdueshëm dhe ndërhyrjes së huaj në punët e brendshme të shteteve sovrane”.
Më parë, ushtria izraelite tha në një deklaratë se goditi “automjete ushtarake që i përkisnin forcave të regjimit sirian në zonën e Suwayda në Sirinë jugore”.
Ja çfarë duhet të dini rreth Druzëve dhe qëllimit të deklaruar të Izraelit për t’i mbrojtur ata.
Kush janë Druzët?
Druzët janë një sekt arab me afërsisht një milion njerëz që jetojnë kryesisht në Siri, Liban dhe Izrael. Në Sirinë jugore, ku Druzët përbëjnë shumicën në provincën Suwayda, komuniteti ndonjëherë ishte i zënë midis forcave të ish-regjimit të Asadit dhe grupeve ekstremiste gjatë luftës civile dhjetëvjeçare të Sirisë.
Me origjinë nga Egjipti në shekullin e 11-të, grupi praktikon një degë të Islamit që nuk lejon konvertime – as në fenë e caktuar as nga ajo – dhe asnjë martesë të përzier. Në Siri, komuniteti Druze është i përqendruar rreth tre provincave kryesore pranë Lartësive të Golanit të pushtuara nga Izraeli në jug të vendit.
Më shumë se 20,000 Druze jetojnë në Lartësitë e Golanit, një pllajë strategjike që Izraeli e pushtoi nga Siria gjatë Luftës Gjashtëditore në vitin 1967, përpara se ta aneksonte zyrtarisht në vitin 1981. Druze e ndajnë territorin me rreth 25,000 kolonë hebrenj, të shpërndarë në më shumë se 30 vendbanime.
Shumica e Druzëve që jetojnë në Golan identifikohen si sirianë dhe refuzuan një ofertë për shtetësi izraelite kur Izraeli pushtoi rajonin. Ata që refuzuan iu dhanë kartat e qëndrimit izraelit, por nuk konsiderohen qytetarë izraelitë.
Pse po përleshen forcat siriane me ta?
Pas rrëzimit të diktatorit të gjatë Bashar al-Assad, presidenti i ri i Sirisë, Ahmed al-Sharaa u zotua për përfshirje dhe u zotua të mbrojë të gjitha komunitetet e larmishme të Sirisë, por forcat ekstremiste sunite besnike ndaj tij kanë vazhduar të përballen me dhunë me pakicat fetare. Në mars, qindra njerëz u vranë gjatë një goditjeje ndaj sektit alavit – të cilit i përkiste Asadi – në qytetin perëndimor të Latakias, dhe në prill, përleshjet midis forcave të armatosura pro-qeveritare dhe milicive druze lanë të paktën 100 të vdekur.
Një çështje kyçe që tensionon marrëdhëniet midis qeverisë së re të Sirisë dhe druzëve, është çarmatimi i milicive druze dhe integrimi. Al-Sharaa, duke kërkuar të konsolidojë fraksionet e armatosura nën një ushtri të unifikuar, nuk ka qenë në gjendje të sigurojë marrëveshje me druzët, të cilët këmbëngulin me vendosmëri në mbajtjen e armëve dhe milicive të pavarura.
Druzët, disa prej të cilëve kundërshtuan sundimin autoritar të Bashar al-Assad, mbeten të kujdesshëm ndaj al-Sharaa, një udhëheqës islamist me një histori xhihadiste. Ata kanë shprehur shqetësime për përjashtimin e disa prej udhëheqësve të tyre nga proceset e dialogut kombëtar të al-Sharaa dhe përfaqësimin e kufizuar në qeverinë e re, e cila përfshin vetëm një ministër druze. Disa orë pasi trupat hynë në qytet të martën, Ministri i Mbrojtjes i Sirisë, Murhaf Abu Qusra, shpalli një “armëpushim” pas një marrëveshjeje me udhëheqës të paidentifikuar të komunitetit dhe tha se policia ushtarake po vendosej “për të rregulluar sjelljen ushtarake dhe për t’i mbajtur shkelësit përgjegjës”.
Pse ndërhyri Izraeli?
Të martën, zyra e kryeministrit izraelit Benjamin Netanyahu tha se Izraeli është “i përkushtuar për të parandaluar dëmtimin e druzëve në Siri, për shkak të aleancës së thellë vëllazërore me qytetarët tanë druzë në Izrael dhe lidhjeve të tyre familjare dhe historike me druzët në Siri”.
Rreth 130,000 druzë izraelitë jetojnë në Karmel dhe Galile në veri të Izraelit. Në dallim nga komunitetet e tjera minoritare brenda kufijve të Izraelit, burrat druzë mbi 18 vjeç janë rekrutuar në ushtrinë izraelite që nga viti 1957 dhe shpesh ngrihen në pozicione të larta, ndërsa shumë prej tyre ndërtojnë karriera në polici dhe forcat e sigurisë.
Qeveria izraelite gjithashtu kishte shpallur në mënyrë të njëanshme një zonë demilitarizimi në Siri, që “ndalon futjen e forcave dhe armëve në Sirinë jugore”, sipas zyrës së kryeministrit izraelit.
Qeveria siriane ka hedhur poshtë deklaratën e Izraelit për një zonë të demilitarizuar dhe, së bashku me bashkësinë ndërkombëtare, i ka bërë vazhdimisht thirrje Izraelit të ndërpresë veprimet ushtarake që shkelin sovranitetin e tij.
Izraeli, i kujdesshëm ndaj grupeve ekstremiste përgjatë kufijve të tij, ka miratuar një qëndrim konfrontues ndaj al-Sharaa, pavarësisht përpjekjeve të administratës Trump për të nxitur pajtimin siriano-izraelit dhe përpjekjeve për të zgjeruar normalizimin në Lindjen e Mesme.
Më herët të martën, një udhëheqës shpirtëror druz, Hikmat Al-Hijri, bëri thirrje për mbrojtje ndërkombëtare nga “të gjitha vendet” për të “përballur fushatën barbare” nga qeveria dhe forcat aleate “duke përdorur të gjitha mjetet e mundshme”.
“Ne po përballemi me një luftë të plotë shfarosjeje”, tha Al-Hijri në një deklaratë.
Një deklaratë e lëshuar nga udhëheqës të tjerë druzë megjithatë përshëndeti ndërhyrjen e qeverisë siriane në Suwayda dhe i bëri thirrje shtetit të ushtrojë autoritetin e tij. Ajo gjithashtu bëri thirrje që grupet e armatosura në qytet t’ua dorëzojnë armët forcave qeveritare dhe që të fillojë një dialog me Damaskun.
A mund të arrijë Izraeli një marrëveshje me një vend që vazhdon të bombardojë?
Që nga rënia e regjimit të Asadit në dhjetor 2024, Izraeli ka pushtuar më shumë territor në Siri dhe ka nisur vazhdimisht sulme në vend, me qëllimin e deklaruar për të parandaluar rindërtimin e kapaciteteve ushtarake dhe për të çrrënjosur militantizmin që mund të kërcënojë sigurinë e tij.
Sulmet izraelite kanë vazhduar pavarësisht aleatit të saj më të ngushtë, Shteteve të Bashkuara, që shtyn Izraelin të normalizojë marrëdhëniet me Sirinë tani që ajo është nën kontrollin e një qeverie të re.
SHBA-të janë përpjekur t’i drejtojnë vendet në rajon drejt një rruge të ndryshme dhe parashikojnë që Siria të nënshkruajë Marrëveshjet e Abrahamit – një seri marrëveshjesh që normalizojnë marrëdhëniet midis Izraelit dhe disa vendeve arabe. Një zyrtar i lartë i administratës i tha CNN muajin e kaluar se është “në dobi të Sirisë të anojë nga Izraeli”.
Izraeli ka treguar prirjen e tij për të zgjeruar këto marrëveshje. Pas konfliktit të tij vdekjeprurës me Iranin, Netanyahu tha se “fitorja” izraelite hapi rrugën për “zgjerimin dramatik të marrëveshjeve të paqes”, duke shtuar se Izraeli po “punon me forcë për këtë”.
Ministri i Jashtëm Gideon Saar madje ka përcaktuar se cilat vende Izraeli po synon normalizimin. “Izraeli është i interesuar në zgjerimin e rrethit të paqes dhe normalizimit të Marrëveshjeve të Abrahamit”, tha ai në fund të muajit të kaluar në një konferencë të përbashkët për shtyp me homologun e tij austriak. “Ne kemi interes të shtojmë vende, të tilla si Siria dhe Libani, fqinjët tanë, në rrethin e paqes dhe normalizimit – duke mbrojtur njëkohësisht interesat thelbësore dhe të sigurisë së Izraelit.”
Izraeli ka zhvilluar bisedime të drejtpërdrejta dhe të tërthorta me qeverinë e re siriane, një tregues i dinamikës në ndryshim midis ish-armiqve që nga rënia e regjimit të Asadit.
Por sulmet e përsëritura të Izraelit në territorin sirian dhe prania e tij e zgjeruar ushtarake në vend kanë potencialin t’i ndërlikojnë këto ambicie.