Ahmed al-Sharaa, lideri de fakto i Sirisë, ka deklaruar se vendit mund t’i duhen deri në katër vjet për të mbajtur zgjedhje, duke dhënë për herë të parë një afat të mundshëm për procesin demokratik pas rrëzimit nga pushteti të Bashar al-Assadit. Në një intervistë të publikuar pjesërisht nga transmetuesi saudit ‘Al Arabiya’, Sharaa theksoi se hartimi i një kushtetute të re mund të zgjasë deri në tre vjet, ndërsa ndryshimet e rëndësishme në jetën e përditshme të sirianëve priten të ndodhin brenda një viti.
Pas rrëzimit të regjimit të Assadit nga grupi i udhëhequr prej tij, ‘Hayat Tahrir al-Sham’, Sharaa ka premtuar shpërbërjen e këtij grupi, i cili më parë kishte lidhje me organizata ekstremiste si Shteti Islamik dhe Al-Kaeda. Ky hap shihet si përpjekje për të ndryshuar perceptimet ndërkombëtare dhe për t’u distancuar nga rrënjët radikale. Ndërkohë, qeveria e re e Damaskut po përpiqet të sigurojë fqinjët e saj dhe komunitetin ndërkombëtar se po ndjek një kurs politik më të moderuar.
Sharaa gjithashtu shprehu shpresën se administrata e ardhshme e Presidentit të zgjedhur të SHBA-së, Donald Trump, do të heqë sanksionet ndaj Sirisë, duke theksuar rëndësinë e mbështetjes ndërkombëtare për rindërtimin e vendit. Diplomatët amerikanë që vizituan Damaskun këtë muaj kanë vlerësuar Sharaa-n si një figurë pragmatike dhe kanë hequr shpërblimin prej 10 milionë dollarësh për kapjen e tij.
Ndërsa lufta civile përfundoi pas një fushate rrufeje, e ardhmja e Sirisë mbetet e pasigurt, me shqetësime mbi përfshirjen e fuqive të jashtme si Rusia dhe Turqia. Ministri i Jashtëm rus, Sergei Lavrov, ka deklaruar se statusi i bazave ushtarake ruse në Siri do të jetë objekt i negociatave me udhëheqësit e rinj. Ndërkohë, fuqitë perëndimore kanë mirëpritur fundin e sundimit të familjes Assad, por mbeten skeptike nëse Siria do të ndjekë rrugën e demokracisë apo do të kthehet drejt një regjimi islamik të rreptë.
Ky është një moment vendimtar për Sirinë, ku rruga drejt stabilitetit do të varet nga aftësia për të kapërcyer trashëgiminë autoritare dhe për të menaxhuar tensionet ndërkombëtare që përplasen në rajon.