𝐀 𝐞 𝐝𝐢𝐧𝐢 𝐤𝐮𝐫 𝐚𝐫𝐫𝐢𝐡𝐞𝐭 𝐩𝐣𝐞𝐤𝐮𝐫𝐢𝐚 𝐬𝐡𝐩𝐢𝐫𝐭ër𝐨𝐫𝐞?

E pyetën Rumiun, mjeshtrin shpirtëror pers:
– Çfarë është helmi?
– Gjithçka, përtej asaj që na nevojitet, është helm. Mund të jetë pushtet, rehati, ushqim, ego, ambicie, frikë, zemërim… çfarëdo.

– Ç’ është frika?
– Mospranimi i dyshimit. Nëse pranojmë pasigurinë, kthehet në guxim.

– Ç’ është zilia?
– Mospranimi i lumturisë së tjetrit. Nëse e pranojmë, kthehet në frymëzim.

– Ç’ është zemërimi?
– Mospranimi i asaj që është përtej kontrollit tonë. Nëse e pranojmë, bëhet tolerancë.

– Ç’ është urrejtja?
– Mospranimi i njerëzve ashtu siç janë. Nëse i pranojmë pa kushte, atëherë, kjo kthehet në dashuri.

– Ç’ është pjekuria shpirtërore?
1. Është kur ndalojmë përpjekjet për të ndryshuar të tjerët dhe kur përqendrohemi në ndryshimin e vetes.
2. Është kur ne i pranojmë njerëzit ashtu siç janë.
3. Është, kur ne kuptojmë se të gjithë janë të përshtatshëm, sipas perspektivës së tyre.
4. Është kur mësoni të thoni “lëreni të shkojë”.
5. Është kur ju jeni në gjendje të mos keni “pritshmëri” në një marrëdhënie dhe jepni nga vetja për kënaqësinë e dhënies.
6. Kur kuptojmë se atë që bëjmë e bëjmë për paqen tonë.
7. Është kur ndalojmë së treguari botës sa të zgjuar jemi.
8. Është kur ndalojmë së kërkuari miratimin e të tjerëve.
9. Është kur ndalojmë së krahasuari me të tjerët.
10. Është kur ju jemi në paqe me vetveten.
11. Pjekuria shpirtërore është kur jemi në gjendje të dallojmë midis “nevojës” dhe “dëshirës” dhe jemi të aftë të çlirohemi nga kjo dëshirë…
E fundit dhe më e rëndësishmja!
12. Pjekuria shpirtërore fitohet kur pushojmë së shtuari “lumturinë” gjërave materiale!

𝐍ë 𝐬𝐡𝐪𝐢𝐩: 𝐁𝐚𝐣𝐫𝐚𝐦 𝐊𝐚𝐫𝐚𝐛𝐨𝐥𝐥𝐢