Për njerëzit në hemisferën veriore të Tokës, kulmi i verës po afron.
Ndërsa ende ka ditë me diell dhe të ngrohta përpara, planeti rrotullohet në pikën e tij më të largët nga Dielli.
Në fillim të kësaj jave, Toka arriti në afel – pikën më të largët në orbitën e saj.
Kjo do të thotë se ishte 4.8 milionë kilometra larg Diellit.
Kjo ndodh çdo vit në korrik.
Por, nëse planeti është më larg nga Dielli, a nuk duhet të jenë temperaturat e ajrit më të ulëta?
Shumë njerëz kanë tendencë ta shoqërojnë afërsinë me Diellin me nxehtësinë, kështu që duket e natyrshme të supozohet se stinët shkaktohen nga ndryshimet në distancën e Tokës nga Dielli.
Megjithatë, kjo distancë ka pak të bëjë me të.
Arsyeja e vërtetë për ndryshimet sezonale të temperaturës është se Toka është e anuar, shkruan CNN.
Planeti rrotullohet në një kënd prej 23.5 gradësh, që do të thotë se pjesë të ndryshme të tij marrin më shumë ose më pak dritë dielli, varësisht nga koha e vitit.
Hemisfera Veriore është e anuar drejt Diellit në korrik, gjë që sjell më shumë dritë dite dhe më shumë nxehtësi.
Nga ana tjetër, forma e orbitës së Tokës luan një rol më të vogël.
Edhe pse kjo formë është paksa ovale dhe jo një rreth i përsosur, ndryshimi midis pikës më të afërt dhe më të largët nga Dielli është relativisht i vogël.
Toka është aktualisht 5.1 milionë kilometra më larg nga Dielli sesa ishte në fillim të janarit, kur arriti perihelionin – pikën e saj më të afërt.
Krahasuar me distancën e saj mesatare prej 145 milionë kilometrash, ky është një ndryshim prej vetëm 3.3%.
Meqenëse rrezet e Diellit zgjerohen gjatë udhëtimit të tyre, edhe një ndryshim relativisht i vogël në distancë rezulton në një ulje prej 7% të sasisë së energjisë diellore që arrin në planet.
Kjo është e papërfillshme në krahasim me efektin e pjerrësisë së Tokës.