Vdekja e të paqenës

Poezi nga Lulzim Tafa

Gjërat që kurrë nuk kanë ekzistuar
Papritmas nisin
Të zhduken

Dhimbjet
Të ndjejnë vetë dhimbje

Ikën të gjitha mungesat
Ka filluar të digjet shkrumbi
Të vdesin varret

Një i verbër më në fund
Shikon errësirën

Të gjithë të ngrirët u shndërruan në gurë
Andrra tani e sheh në andërr
Veten

O Zot
Po si më rrëshqiti kështu nga duart
Vetja
Një gjë s’e kam kuptuar kurrë
Qysh mundet me e marrë ujin
Etja.

PUBLIKIMET E FUNDIT

TË NGJASHME

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here